Liefde
is
door mat glas
scherp zien.
|
|
|
Is door de mist heen
toch
de hori-zon van het Leven zien.
|
| |
|
|
Liefde!
O!
Zo helder en sterk.
in donkere dagen 'het lichtpuntje,
in blije dagen een heldere zon
|
|
|
In liefde van verlangen
tel ik de uren, dagen, weken...
|
|
Ik zie door de wolk van vreugd en blijdschap
Jou wandelen over rotsen,rozen en wol.
Rots: daarop is onze liefde gebouwd.
Roos: liefdevol en innig.
Wol: zuiver en zacht.
|
Liefde geven en ontvangen!
O soms zo moeilijk
jou los te laten...in de angst jou te verliezen.
O soms zo moeilijk
jou toe te laten...in de angst mezelf te verliezen.
|
|
Doch met de Kracht en het Licht en de Liefde.
Vul ik jou en mezelf!
|
|
|
Dat is leven,
dat is het leven:
scherp gezien door mat glas aan de hori-zon van het leven |
Dat ben je - leven en liefde -
dat mag je zijn.
|
|
|
De wind draagt je mee,
de zon straalt je toe,
de wolken omarmen je met een stille glimlach.
|
|
|
De nacht waakt over je.
'in'
duisternis wordt je herboren, geboren.
Dankbaar komt nieuw leven uit Eeuwige Liefde. |
